Jak nauczyliśmy maszyny liczyć i myśleć za nas?

źródło: Samulili/Wikimedia Commons

Schemat budowy pendrive’a: 1) wtyk USB, 2) kontroler pamięci, 3) styki serwisowe, 4) kość pamięci flash, 5) rezonator kwarcowy 6) dioda LED określająca tryb pracy, 7) blokada zapisu, 8) miejsce na dodatkową kość pamięci

Prawdziwym przełomem w dziejach informatyki było wprowadzenie na rynek pamięci masowych czysto elektronicznych, bez żadnych ruchomych elementów.

W poprzednim odcinku tego cyklu („Rzecz o Historii", 1 października 2021 r.) pisałem o pamięciach masowych dla komputerów wykorzystujących wirujące dyski – twarde albo elastyczne. Jednak wszystkie urządzenia, w których poza elektroniką występują urządzenia mechaniczne (w tym przypadku napędy konieczne do kręcenia dyskami), są z natury zawodne. Mechanika psuje się nieporównanie częściej i nieporównanie łatwiej niż elektronika. Dlatego prawdziwym przełomem w dziejach informatyki było wprowadzenie pamięci masowych czysto elektronicznych, bez żadnych ruchomych elementów.

NOR i NAND jako cegiełki budujące elektroniczną pamięć

O układach elektronicznych zapamiętujących dane i programy w komputerach była mowa w siódmym felietonie tego cyklu („Rzecz o Historii", 3 września 2021 r.). Pisałem wtedy o tym, że pamięci półprzewodnikowe wprowadziła pod koniec lat 60. firma Intel, która produkowała je w dwóch wariantach: ROM, czyli pamięci, w których tylko raz można było zapisać informację, ale za to po zapisaniu była ona utrwalona na zawsze, także w przypadku, gdy moduł ROM był odłączony od zasilania, oraz pamięci RAM, w której można było dowolnie często zapisywać i kasować nowe informacje, ale która traciła swoją zawartość, gdy chociaż na chwilę znikało napięcie zasilające.

Nie ulegało wątpliwości, że ani ROM, ani...